Rayan Yousfi*
Mijn held en kanjer Rayan kreeg in oktober 2008 een neuroblastoom stadium 4. Na een bestraling en 7 zware chemokuren (waar hij doorheen walste en geen een keer ziek werd!!!) ging het ontzettend goed. Hij kreeg van juni 2009 tot juni 2010 nog vitamine a pillen. Hij was bijna 2 jaar schoon, totdat in februari 2011 het noodlot toesloeg.
Rayan kreeg pijn in zijn benen. Zijn port-a-cath was er recentelijk uitgehaald. We kregen weer een controlescan en nog die dag kreeg ik te horen dat die rotziekte terug was. Ongeloof, woede, pijn, verdriet. Het ging zo ontzettend goed ondanks de prognose?!!! We kregen ook gelijk te horen dat hij niet meer beter werd.
Hij zou een reeks bestralingen krijgen voor de pijnbestrijding. Na 1 bestraling, stopten ze de behandelingen. De cellen bleven maar kelderen en hij werd magerder en magerder. Totdat ze over gingen op morfinepraparaten. Van die stevige, gezellige gezonde Rayan was niets meer over. Op een gegeven moment zat het overal en werd de pijn steeds heviger. Nooit maar dan ook nooit heeft hij gehuild of geklaagd. Deze maal huilde en klaagde hij voor de eerste keer. Dat was killing om te zien. Je wilt je kind niet zien lijden!!!!!
Op 23 mei 2011 is hij in onze handen overleden en is hij in Marokko begraven. Zijn strijd en de strijd van alle andere heldjes mag nooit voor niets zijn geweest. Blijven doneren lieve mensen en samen komen we er wel! Voor al die andere kindjes: een ding staat vast en is zeker, Rayan, Joep, Jayden en alle andere kanjers zijn in het paradijs. Ze zijn aan het genieten vlakbij de troon van god en ze hebben geen pijn meer.
Riham en Mounia Yousfi
Okober 2011