Valerie Versloot*
Valerie is geboren op 27 mei 2007 als oudste dochter van Edwin Versloot en Marjolein van Leeuwen. Valerie was een vrolijk en blij kind met een sterk karakter. Haar sprekende ogen laten dan ook haar kracht en levenslust zien.
Valeries eerste 3 levensjaren zijn onbezorgd. Ze houdt van lezen, TV kijken, knutselen, zwemmen, buiten spelen en logeren. Maar ook vindt ze het leuk om mamma en pappa te helpen met van alles: de was, koken, boodschappen doen, tuinieren, schoonmaken, etc. Kortom: ze verveelt zich niet snel en heeft in heel veel dingen interesse.
In het najaar van 2010 krijgt Valerie een babyzusje, Rosanne. Ze is overgelukkig. Tegelijkertijd kwakkelt ze met verkoudheid en moeheid/lusteloosheid die maar niet over lijken te willen gaan. Na meerdere checks bij de HAP blijkt een longontsteking ook niet over te willen gaan. Zo kwamen we op Kerstavond 2010 ongerust in het ziekenhuis terecht met een bijna uitgedroogde Valerie. Al snel veranderde de toon van de artsen en werd op 27 december de diagnose neuroblastoom, stadium 4 vastgesteld. Ze had een uitzonderlijk grote, kegelvormige tumor die globaal gezien vanuit de hals tussen hart en longen langs de wervelkolom naar beneden liep. Daar waar de bloedvaten splitsen om de benen in te gaan stopte de uitloper van de tumor pas. Ook had ze beginnende uitzaaiingen in haar botten (2 plekjes op het bekken). De artsen konden niet geloven dat ze nog gewoon kon lopen en bewegen. En nooit had geklaagd over pijn...
De onzekerheid en de lastige complicaties bij elke kuur maakten de tijd die volgde echt een zware tijd, maar iedere goede dag toverde Valerie een glimlach en genoot ze van kleine dingen. Zelfs logeren en koekjes bakken ging in het ziekenhuis gewoon door, dat regelde onze kleine directeur gewoon zelf.
Ze startte met 2 MIBG kuren in de Daniël den Hoedkliniek om daarna met chemo’s te starten in het Sophia Kinderziekenhuis. De tumor bleek enorm te slinken dus de complicaties namen we op de koop toe. We voelden onze kans op genezing voor haar in onze harten groeien. Bij de 4e kuur kreeg Valerie een complicatie aan haar rechterlong, waardoor ze zuurstofbehoeftig werd. Om het behandelschema niet te lang te onderbreken werd gestart met de 5e chemokuur, maar haar complicatie verergerde drastisch. Uiteindelijk kwam ze aan de beademing op de IC, waar ze na 12 dagen op vierjarige leeftijd overleed, op 15 juli 2011.
“Never say goodbye, because goodbye means going away, and going away means forgetting ~ Peter Pan”
Edwin, Marjolein, Rosanne en Fabienne Versloot
Januari 2021
