#33 | Combinatietherapieen om diverse verschijningsvormen aan te pakken

De Oncogenomics onderzoeksgroep in Amsterdam UMC, voorheen geleid door Rogier Versteeg, bestudeert de eerdere ontdekking die de groep deed dat neuroblastoom uit meerdere soorten kankercellen bestaat (o.a. ADRN en MES-cellen).

De twee celtypes (ADRN en MES) hebben hetzelfde DNA maar elk een eigen verschijningsvorm, waardoor ze verschillend kunnen reageren op (chemo)therapie. De tumorcellen vertonen flexibiliteit waarmee ze specifieke genen ‘aan’ of ‘uit’ kunnen zetten. Hierdoor presenteren neuroblastoomcellen zich in een andere gedaante.

Onbehandelde neuroblastomen bestaan voornamelijk uit ADRN-cellen, met relatief weinig MES-cellen. Recent onderzoek van onder andere Ellen Westerhout liet zien dat MES cellen ongevoelig zijn voor bepaalde behandelingen, wat ze in staat stelt zich te verschuilen totdat de therapie gestaakt wordt. Uit de MES cellen zouden later de tumoren kunnen terugroeien.

Door een medicijn toe te voegen aan de behandeling, in een eerste poging om ook de verscholen MES-cellen te raken, bleek het al lastiger voor tumoren om terug te groeien. Deze veelbelovende aanpak wil onderzoeker Rob Wolthuis nu doorzetten en verbeteren met behulp van CRISPR technologie.

In dit project gaan wij systematisch de zwaktes van de verschillende neuroblastoma celtypes vaststellen, om zo hun unieke ‘therapie-gevoeligheden’ te ontmaskeren. De resultaten willen we koppelen aan medicijnen om beide gedaantes, dus zowel ADRN als MES, te kunnen doden. Dit gaan we bijvoorbeeld aanpakken door aan bestaande behandelwijzen nieuwe medicijnen toe te voegen, die

• óf specifiek de ongevoelige kankercellen wel raken,
• óf hun flexibiliteit bevriezen waardoor ze niet aan behandeling kunnen ontsnappen.

Opgeteld hopen wij dat de resultaten uit dit onderzoek zullen leiden tot betere behandelingen van terugkerende neuroblastomen en meer overleving.

Projectgegevens